Atrakcyjna Lubelszczyzna: Dom Marii i Jerzego Kuncewiczów

Atrakcyjna Lubelszczyzna: Dom Marii i Jerzego Kuncewiczów

Dom Marii i Jerzego Kuncewiczów jest jednym z tych miejsc, które koniecznie trzeba odwiedzić będąc w Kazimierzu Dolnym. Dlaczego? Z wielu powodów. Piękny jest sam budynek – zarówno na zewnątrz, jak i w środku, otoczony wspaniałym ogrodem robi niesamowite wrażenie. Dodatkowym atutem jest trasa, którą musimy przebyć, by do Kuncewiczówki dojść – urokliwy Wąwóz Małachowskiego.

Dom Kuncewiczów mieści się przy ul. Małachowskiego w Kazimierzu Dolnym. Zwany jest również willą "Pod wiewiórką", a powstał 1936 roku. Należał do pisarki Marii Kuncewiczowej i jej męża Jerzego - prawnika, literata i polityka ruchu ludowego. Autorem projektu willi był Karol Siciński - pasjonat Kazimierza Dolnego w okresie dwudziestolecia międzywojennego, autor wielu zrealizowanych w mieście projektów architektonicznych oraz osoba odpowiedzialna za wiele prac rewaloryzacyjnych po II wojnie światowej.

Przestronna willa, zbudowana z białego kamienia (opoki kazimierskiej) i drewna miała być domem letniskowym Kuncewiczów. Tę rolę pełniła tylko do września 1939 r. Okres II wojny światowej Kuncewiczowie spędzili bowiem na emigracji dzieląc los wielu polskich intelektualistów. W tym czasie Kazimierz Dolny zajęli naziści. Do willi wprowadził się jeden z lekarzy wojskowych, będący pracownikiem utworzonego w Kazimierzu sanatorium dla rekonwalescentów wojennych.

Latem 1944 willę zajęli żołnierze Armii Czerwonej i utworzyli w niej sztab wojskowy. W czasie okupacji zniszczeniu uległo wyposażenie domu, z pieczołowitością gromadzone przez Kuncewiczów. Po zakończeniu wojny właściciele domu nie wrócili do Polski, zdecydowali się pozostać na emigracji.


Kuncewiczowie powrócili do Polski dopiero na początku lat 60. XX w. Udało im się również odzyskać dom w Kazimierzu Dolnym. Mieszkali tu część roku, gromadząc wokół siebie wybitne osobistości - malarzy, pisarzy, dziennikarzy i polityków. W 1984 roku, po śmierci Jerzego Kuncewicza, Maria zdecydowała, że nie opuści już Kazimierza. Obietnicy dotrzymała. Zmarła w roku 1989.

Zgodnie z ostatnią wolą pisarki, jej kazimierski dom przez lata jednoczył artystów i był swoistym ośrodkiem pracy twórczej. Stało się to dzięki Fundacji Kuncewiczów, utworzonej w roku 1992 przez syna Marii i Jerzego – Witolda Kuncewicza. Jej celem było utrwalanie pamięci i dorobku światopoglądowego i literackiego Marii i Jerzego Kuncewiczów poprzez wielopłaszczyznowe działania w kierunku zbliżenia międzynarodowego, prowadzenie działalności na rzecz promocji Kazimierza Dolnego, jego historii i zabytków, upowszechnianie kultury i sztuki. Organizowano tu wystawy plastyczne i spotkania autorskie z pisarzami, poetami, naukowcami. Odbywały się koncerty, widowiska teatralne, a także konferencje naukowe z zakresu literatury, politologii, stosunków międzynarodowych. Fundacja zajmowała się również popularyzowaniem kultury mniejszości narodowych zamieszkałych w Polsce.

Obecnie działa tu oddział literacki Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym, poświęcony Kuncewiczom. Zachowane wnętrza wraz z ich oryginalnym wyposażeniem przygotowano tak, aby zwiedzający miał wrażenie pobytu we wciąż zamieszkałym, tętniącym życiem miejscu. Pokoje to także miejsca ekspozycji muzealiów m.in. cennych mebli, obrazów artystów związanych z Kazimierzem Dolnym z okresu kolonii artystycznej założonej przez Tadeusza Pruszkowskiego, niezwykłych pamiątek przywożonych przez Kuncewiczów z dalekich podróży, rodzinnych fotografii i archiwaliów. Niewątpliwą ozdobą domu jest otaczający go ogród. Położenie willi Kuncewiczów z dala oz zgiełku ruchliwego w sezonie turystycznym Rynku kazimierskiego pozwala na relaks i prawdziwy odpoczynek w otoczeniu natury i literatury.

Poszukaj noclegu w okolicy

Następny artykuł Atrakcyjne Podkarpacie:...

Komentarze

Zobacz również

Potrzebujesz pomocy?

Jeśli masz jakieś pytania lub potrzebujesz wsparcia, skontaktuj się z naszym Biurem Obsługi Klienta


Dotrzyj do 3 mln turystów
Dodaj swój obiekt

Sprawdź naszą ofertę!