Czarna Góra - szlaki i ciekawostki
Czarna Góra przyciąga turystów o każdej porze roku. Latem szczyt zdobywają miłośnicy pieszych wędrówek, nawet ci kilkuletni. Zimą pełno tu narciarzy biegowych, którzy korzystają ze świetnie przygotowanych tras. Tak więc każda pora roku będzie odpowiednia by odwiedzić to miejsce, wszystko zależy od naszych potrzeb. Co warto wiedzieć decydując się na wyprawę na Czarną Górę? O tym poniżej.
Czarna Góra to szczyt (1205 m n.p.m.) w ramieniu Żmijowca w Masywie Śnieżnika, którego przedłużeniem jest pasmo Krowiarek. Sama Czarna Góra do nich jednak nie należy – granicą między tymi pasmami jest Przełęcz Puchaczówka, położona ok. 1,5 km na północ od szczytu i blisko 350 m poniżej niego. Północne i południowe stoki Czarnej Góry wznoszą się ponad grzbiet Żmijowca i Krowiarek na wysokość 150-300 m. Stoki wschodnie i zachodnie są znacznie dłuższe, opadając, odpowiednio, 500-700 m w dolinę Siennej i ku Rowowi Górnej Nysy.
Czarna Góra jest doskonale widoczna z niemal całej ziemi kłodzkiej jako wysoki i stromy szczyt, kontrastujący z szeroką kopułą Śnieżnika. Jest z nim często mylona, ponieważ z dna Kotliny Kłodzkiej wydaje się być od niego wyższa.
Na północnym stoku Czarnej Góry, kilkaset metrów od szczytu, znajduje się maszt nadajnika telewizyjnego, stojący na zamkniętym terenie. Światła tego obiektu są przy bezchmurnej pogodzie widoczne z wielu kilometrów, stanowiąc dobry punkt orientacyjny. Na samym szczycie od 2001 stoi drewniana wieża widokowa, dzięki której znajdziemy się 14 metrów, powyżej koron drzew. Wdrapując się na nią, będziemy mogli dostrzec między innymi sporą część Masywu Śnieżnika wraz z jej najwyższym reprezentantem - Śnieżnikiem.
Po zwiedzeniu wieży widokowej warto udać się w stronę Jaworowej Kopy – szczytu zaliczanego do Tysiączników Ziemi Kłodzkiej a zlokalizowanego na południowym zboczu Czarnej Góry, w pobliżu rozwidlenia się szlaku czerwonego i zielonego. Nie prowadzi na niego główny szlak turystyczny. Widoczna jest niewielka ścieżka idąca około 50 metrów wgłąb lasu. Oznaczenia szczytu Jaworowej Kopy należy szukać na końcu ścieżki na drzewie po prawej stronie. Wędrując na Jaworową Kopę, na trasie spotkamy kolejny punkt widokowy, tym razem na odkrytych skałkach. I zdecydowanie warto z niego skorzystać. Naszym oczom ukaże się wspaniały widok.
Przez Czarną Górę przechodzą dwa piesze szlaki turystyczne: zielony - z Międzygórza do Stronia Śląskiego i czerwony (Główny Szlak Sudecki) z Hali Pod Śnieżnikiem do Lądka-Zdroju.
Najłatwiejszym i najszybszym sposobem zdobycia Czarnej Góry jest wjazd koleją linową. Kolejka jest całoroczna i bezpieczna, z zamykanymi sześcioosobowymi kabinami. I jest super opcją, gdy podróżujemy z dziećmi – czasem najmłodszym wczasowiczom brakuje już sił, by zejść o własnych siłach.
Jednak na Czarną Górę zdecydowanie warto wejść pieszo. Możemy skorzystać z kilku różnych szlaków. Piesze szlaki PTTK prowadzą na Czarną Górę z Przełęczy Puchaczówka. Zielony szlak (wspólnie z czerwonym) jest najkrótszy i najbardziej stromy. W teorii na szczyt powinniśmy dotrzeć w 30 minut. Jednak w praktyce trzeba liczyć minimum 1 godzinę.
Łagodniejsza droga, rozpoczynająca swój bieg w tym samym punkcie (Przełęcz Puchaczówka), wiedzie niebieskim szlakiem. Trasa jest prosta i szeroka, bez problemu do pokonania przez dzieci. Choć oczywiście dłuższa – 2 - 2,5 godziny.
Początek szlaku niebieskiego jest bardzo przyjemny. Wędrujemy Drogą Alberchta, potem Drogą Izabeli i podziwiamy krajobrazy. Po ok. 1 godzinie dochodzimy do skrzyżowania z zielonym szlakiem, którym od tego momentu będziemy podążać i zaczynamy wspinaczkę. Po przejściu kolejnego odcinka (ok. 30 minut) szlaki się łączą – zielony z czerwonym. Idziemy dalej, by po kolejnych 30 – 40 minutach dotrzeć na szczyt.
Jeszcze innym rozwiązaniem jest dotarcie na Czarną Górę szlakiem rowerowym. Jego plusem jest to, że zaczyna się niedaleko dolnej stacji kolejki – można zostawić samochód na parkingu i dojść ok. 500 m drogą w stronę Kletna. Trasa – jak na rowerową przystało – jest dość równa, szeroka i z niewielkimi spadkami. Dodatkowe atrakcje to fakt, że co chwile przecinamy linie narciarskich wyciągów i stoków, co oznacza otwieranie się górskich widoków, np. na Górę Borówkową.
Po dojściu do głównej kolejki ostro zakręcamy w lewo i dalej idziemy lasem. Szlak rowerowy w pewnym momencie skręca z szerokiej drogi w las i doprowadza nas do Żmijowej Polany. Tu wchodzimy na pieszy szlak czerwony i po ok. 30 min. dochodzimy do szczytu z drewnianą wieżą widokową. Na miejscu znajdziemy także ławki i stoliki, nie ma jednak żadnego punktu gastronomicznego, dlatego warto mieć ze sobą jakąś przekąskę i coś do picia.
By dotrzeć do stacji kolejki trzeba zejść z wierzchołka dosyć stromą ścieżką. Nie jest ona oznakowana, jednak dość dobrze widoczna. Trasa ta nie jest wymagająca, gdyż od parkingu na Przełęczy Puchaczówka na wieżę widokową na szczycie Czarnej Góry prowadzi szlak o długości nieco powyżej 1,5 kilometra z przewyższeniem około 200 metrów.
Co ważne, szlaki są dobrze oznaczone i widoczne, dlatego w trakcie wędrówki nie trzeba posługiwać się nawigacją czy mapą. Co do jakości szlaku, to jego nawierzchnię pokrywają zarówno skały, jak i korzenie pobliskich drzew. Niezwykle ważne jest więc posiadanie wygodnych butów z twardą podeszwą. Jeżeli postanowicie zdobyć Czarną Górę pod koniec lipca, to możecie także liczyć na deser w postaci jagód. Wzdłuż całego szlaku można znaleźć liczne krzaki z tymi leśnymi pysznościami.
W okolicach Czarnej Góry znajduje się także wiele tras rowerowych o różnym poziomie trudności, w tym trzy trasy do kolarstwa zjazdowego. Jedna z nich zaliczana jest do najtrudniejszych w Polsce. W 2009 odbyła się tam edycja Pucharu Polski w downhillu.
Dodatkowo, Czarna Góra to mekka dla narciarzy biegowych, których ulubiony sport potrafi być równie wymagający, jak zjazdy na stoku. W okolicy, czeka na miłośników aktywnego wypoczynku wiele tras biegowych o zróżnicowanym stopniu trudności. W Masywie Śnieżnika oraz pobliskich Górach Bystrzyckich stworzono największy w Polsce system tras narciarstwa biegowego. Ogrom dobrze przygotowanych szlaków przyciąga miłośników zimowych wycieczek i – co oczywiste – samych biegówek.
Noclegi w okolicy
Czarna Góra jest doskonale widoczna z niemal całej ziemi kłodzkiej jako wysoki i stromy szczyt, kontrastujący z szeroką kopułą Śnieżnika. Jest z nim często mylona, ponieważ z dna Kotliny Kłodzkiej wydaje się być od niego wyższa.
Na północnym stoku Czarnej Góry, kilkaset metrów od szczytu, znajduje się maszt nadajnika telewizyjnego, stojący na zamkniętym terenie. Światła tego obiektu są przy bezchmurnej pogodzie widoczne z wielu kilometrów, stanowiąc dobry punkt orientacyjny. Na samym szczycie od 2001 stoi drewniana wieża widokowa, dzięki której znajdziemy się 14 metrów, powyżej koron drzew. Wdrapując się na nią, będziemy mogli dostrzec między innymi sporą część Masywu Śnieżnika wraz z jej najwyższym reprezentantem - Śnieżnikiem.
Po zwiedzeniu wieży widokowej warto udać się w stronę Jaworowej Kopy – szczytu zaliczanego do Tysiączników Ziemi Kłodzkiej a zlokalizowanego na południowym zboczu Czarnej Góry, w pobliżu rozwidlenia się szlaku czerwonego i zielonego. Nie prowadzi na niego główny szlak turystyczny. Widoczna jest niewielka ścieżka idąca około 50 metrów wgłąb lasu. Oznaczenia szczytu Jaworowej Kopy należy szukać na końcu ścieżki na drzewie po prawej stronie. Wędrując na Jaworową Kopę, na trasie spotkamy kolejny punkt widokowy, tym razem na odkrytych skałkach. I zdecydowanie warto z niego skorzystać. Naszym oczom ukaże się wspaniały widok.
Przez Czarną Górę przechodzą dwa piesze szlaki turystyczne: zielony - z Międzygórza do Stronia Śląskiego i czerwony (Główny Szlak Sudecki) z Hali Pod Śnieżnikiem do Lądka-Zdroju.
Jak dotrzeć na Czarną Górę?
Najłatwiejszym i najszybszym sposobem zdobycia Czarnej Góry jest wjazd koleją linową. Kolejka jest całoroczna i bezpieczna, z zamykanymi sześcioosobowymi kabinami. I jest super opcją, gdy podróżujemy z dziećmi – czasem najmłodszym wczasowiczom brakuje już sił, by zejść o własnych siłach.
Jednak na Czarną Górę zdecydowanie warto wejść pieszo. Możemy skorzystać z kilku różnych szlaków. Piesze szlaki PTTK prowadzą na Czarną Górę z Przełęczy Puchaczówka. Zielony szlak (wspólnie z czerwonym) jest najkrótszy i najbardziej stromy. W teorii na szczyt powinniśmy dotrzeć w 30 minut. Jednak w praktyce trzeba liczyć minimum 1 godzinę.
Łagodniejsza droga, rozpoczynająca swój bieg w tym samym punkcie (Przełęcz Puchaczówka), wiedzie niebieskim szlakiem. Trasa jest prosta i szeroka, bez problemu do pokonania przez dzieci. Choć oczywiście dłuższa – 2 - 2,5 godziny.
Początek szlaku niebieskiego jest bardzo przyjemny. Wędrujemy Drogą Alberchta, potem Drogą Izabeli i podziwiamy krajobrazy. Po ok. 1 godzinie dochodzimy do skrzyżowania z zielonym szlakiem, którym od tego momentu będziemy podążać i zaczynamy wspinaczkę. Po przejściu kolejnego odcinka (ok. 30 minut) szlaki się łączą – zielony z czerwonym. Idziemy dalej, by po kolejnych 30 – 40 minutach dotrzeć na szczyt.
Jeszcze innym rozwiązaniem jest dotarcie na Czarną Górę szlakiem rowerowym. Jego plusem jest to, że zaczyna się niedaleko dolnej stacji kolejki – można zostawić samochód na parkingu i dojść ok. 500 m drogą w stronę Kletna. Trasa – jak na rowerową przystało – jest dość równa, szeroka i z niewielkimi spadkami. Dodatkowe atrakcje to fakt, że co chwile przecinamy linie narciarskich wyciągów i stoków, co oznacza otwieranie się górskich widoków, np. na Górę Borówkową.
Po dojściu do głównej kolejki ostro zakręcamy w lewo i dalej idziemy lasem. Szlak rowerowy w pewnym momencie skręca z szerokiej drogi w las i doprowadza nas do Żmijowej Polany. Tu wchodzimy na pieszy szlak czerwony i po ok. 30 min. dochodzimy do szczytu z drewnianą wieżą widokową. Na miejscu znajdziemy także ławki i stoliki, nie ma jednak żadnego punktu gastronomicznego, dlatego warto mieć ze sobą jakąś przekąskę i coś do picia.
By dotrzeć do stacji kolejki trzeba zejść z wierzchołka dosyć stromą ścieżką. Nie jest ona oznakowana, jednak dość dobrze widoczna. Trasa ta nie jest wymagająca, gdyż od parkingu na Przełęczy Puchaczówka na wieżę widokową na szczycie Czarnej Góry prowadzi szlak o długości nieco powyżej 1,5 kilometra z przewyższeniem około 200 metrów.
Co ważne, szlaki są dobrze oznaczone i widoczne, dlatego w trakcie wędrówki nie trzeba posługiwać się nawigacją czy mapą. Co do jakości szlaku, to jego nawierzchnię pokrywają zarówno skały, jak i korzenie pobliskich drzew. Niezwykle ważne jest więc posiadanie wygodnych butów z twardą podeszwą. Jeżeli postanowicie zdobyć Czarną Górę pod koniec lipca, to możecie także liczyć na deser w postaci jagód. Wzdłuż całego szlaku można znaleźć liczne krzaki z tymi leśnymi pysznościami.
Dodatkowe atrakcje
W okolicach Czarnej Góry znajduje się także wiele tras rowerowych o różnym poziomie trudności, w tym trzy trasy do kolarstwa zjazdowego. Jedna z nich zaliczana jest do najtrudniejszych w Polsce. W 2009 odbyła się tam edycja Pucharu Polski w downhillu.
Dodatkowo, Czarna Góra to mekka dla narciarzy biegowych, których ulubiony sport potrafi być równie wymagający, jak zjazdy na stoku. W okolicy, czeka na miłośników aktywnego wypoczynku wiele tras biegowych o zróżnicowanym stopniu trudności. W Masywie Śnieżnika oraz pobliskich Górach Bystrzyckich stworzono największy w Polsce system tras narciarstwa biegowego. Ogrom dobrze przygotowanych szlaków przyciąga miłośników zimowych wycieczek i – co oczywiste – samych biegówek.
Noclegi w okolicy
Agnieszka Skrzyńska - Michalczewska
Komentarze
