Polany Surowiczne to obecnie niezamieszkana dolina, a niegdyś ludna wieś leżąca we wschodniej części Beskidu Niskiego. Jedynymi śladami po wsi jest murowana dwukondygnacyjna dzwonnica z 1730 r., fundamenty cerkwi (z 1728 r.), kilka nagrobków na dawnym cmentarzu, ruiny kapliczki, zdziczałe sady i w wielu miejscach resztki kamiennych piwnic oraz studni.
Po wysiedleniu mieszkańców wsi, po II wojnie światowej, znajdująca się tam cerkiew została spalona, a dzwonnica zdewastowana.
Na szczęście zabytkowa, greckokatolicka dzwonnica została uratowana. Cały projekt prowadzony był społecznie przez ludzi dobrej woli z trzech organizacji: Stowarzyszenia „Magurycz”, Stowarzyszenia Klub Turystyczny Elektryków „Styki” oraz Stowarzyszenia Bractwa Młodzieży Greckokatolickiej „Sarepta”. Dzięki ich ciężkiej pracy, możemy podziwiać odrestaurowany zabytek.
