Gmach Filharmonii Narodowej w Warszawie zaprojektowany został w stylu eklektycznym przez architekta Karola Kozłowskiego i wzorowany był na Operze Paryskiej. Koncert inauguracyjny filharmonii odbył się w 1901 roku, wtedy jako soliści wystąpili Wiktor Grąbczewski i Ignacy Jan Padrewski. Koncerty orkiestry odbywały się z udziałem najznamienitszych gwiazd tamtych lat. Odbywało się tu wiele wydarzeń o randze krajowej jak i międzynarodowej jak na przykład : I Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. H. Wieniawskiego (1935) czy też Powszechny Festiwal Sztuki Polskiej (1937).
W czasie II wojny światowej filharmonia przerwała swoją działalność i uległa zniszczeniom, zginęła też niemal połowa z członków orkiestry, Gmach odbudowano w 1955 roku a orkiestra wznowiła swoje funkcjonowanie tuż po wojnie. Wtedy Filharmonia Warszawska zamieniła się w Filharmonię Narodową.
Obecnie Filharmonia Narodowa liczy 112 wybitnych instrumentalistów i 100 artystów chóru. Zespoły odbywają tourné na wszystkich kontynentach świata. Organizowanych jest wiele koncertów symfonicznych, recitali i wieczorów kameralnych na których występują artyści z całego globu. Oprócz tego odbywają się tu koncerty dla młodzieży i dzieci pełniące rolę edukacyjną.
Filharmonia dysponuje salą Koncertową (z 1072 miejscami) i Kameralną (z 378 miejscami), które wykorzystywane są również do organizacji kongresów, sympozjów, ekspozycji i spotkań.
Filharmonię Narodową odwiedzają melomani z całego świata.
