Giewont to bez wątpienia jeden z najbardziej znanych szczytów w Polsce! Masyw górski w Tatrach Zachodnich o wysokości 1894 m n.p.m. i długości 2,7 km, z charakterystycznym krzyżem kojarzy chyba każdy miłośnik górskich wędrówek. Warto wiedzieć, że składa się z trzech wierzchołków: Wielkiego Giewontu o wysokości 1894 m n.p.m., Małego Giewontu o wysokości 1728 m n.p.m. oraz Długiego Giewontu o wysokości 1876 m n.p.m.. Choć wierzchołek - Wielki Giewont, uważany jest często za najwyższy szczyt w Tatrach Zachodnich położony w całości na terytorium Polski, to w rzeczywistości wyższa jest Twarda Kopa znajdująca się w Czerwonych Wierchach.
Wyprawa na Giewont nie należy do trudnych, jednak należy pamiętać, że choć góra jest piękna i dość łatwa do zdobycia jest także niebezpieczna i należy się do niej dobrze przygotować, a w razie niepewnej pogody wycieczkę na szczyt trzeba przełożyć na inny dzień. Warto również pamiętać, że w sezonie turystycznym podczas wejścia na wierzchołek tworzą się ogromne kolejki, dlatego polecamy wybrać się tam w godzinach porannych. Na sam szczyt prowadzi tylko jeden 15-minutowy szlak z Wyżniej Kondrackiej Przełęczy. Z uwagi na ilość odwiedzających, na szczycie, wprowadzono ruch jednokierunkowy z łancuchami - jeden szlak do wejścia, drugi zaś do zejścia. Całość wraz z pobytem na wierzchołku plus powrót na przełęcz zajmuje mniej więcej 40 minut - pod warunkiem, że na szlaku nie ma kolejek do łańcuchów. Z góry widoki są po prostu przepiękne - przy dobrej widoczności zobaczymy całe Podhale oraz Babią Górę, Gorce i inne.
Krzyż o wysokości 15 metrów pojawił się na Giewoncie w roku 1901 i został ufundowany przez mieszkańców Zakopanego w 1900 rocznicę narodzin Jezusa Chrystusa.
Z Giewontem związane są również ciekawe legendy. Jedna z nich głosi, że w Giewoncie jest jaskinia, w której mnich strzeże wielkich skarbów. Istnieje też legenda o śpiącym rycerzu, który powstanie, gdy Polska znajdzie się w niebezpieczeństwie. Wedle innych podań mowa jest nie o jednym, a o wielu rycerzach któla Bolesława Śmiałego, którzy śpią pod Tatrami i w razie zagrożenia obudzą się, aby stanąć do walki. Zapewne jest to związane z istnieniem licznych jaskiń w ścianach Giewontu tj. m.in. Jaskinią Zawaliskową, Studnią w Giewoncie, Jaskinią Juhaską, Jaskinią Śpiących Rycerzy, Jaskinią Śpiących Rycerzy Wyżnia, Kozią Grotą czy Dziurą nad Doliną Strążyską.
Najpopularniejsze szlaki:
1. Najłatwiejszy jest szlak niebieski prowadzący z Kuźnic przez Kalatówki, Dolinę Kondratową i Kondracką Przełęcz. Czas przejścia w dwie strony to 5h i 10 min.
2. Szlak czerwony z Zakopanego z Doliny Strążyskiej przez Polanę Strążyską i Przełęcz w Grzybowcu na Wyżnią Kondracką Przełęcz, a następnie dalej szlakiem niebieskim. Czas przejścia od Doliny Strążyskiej na przełęcz: 3 godziny (wyjście) i 2 godziny 20 minut (zejście). Czas przejścia z przełęczy na szczyt Giewontu: 15 minut (wyjście) i 20 minut (zejście).
3. Nieco opustoszały szlak żółty z Gronika przez Dolinę Małej Łąki na Kondracką Przełęcz, dalej szlakiem niebieskim. Czas przejścia z Gronika na przełęcz: 2 godziny 45 minut (wejście) i 2 godziny 5 minut (zejście) + czas przejścia z przełęczy na szczyt Giewontu: 15 minut (wejście) i 20 minut (zejście).
4. Najładniejsza trasa: Kasprowy Wierch – Giewont – Kuźnice, zajmie Wam mniej więcej 6 h, na dystansie: 11,9 km.
Z całego serca polecam to urokliwe miejsce. Idealne na piesze wycieczki.