Bazylika prymasowska Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i świętego Wojciecha w Gnieźnie to obiekt zlokalizowany na Wzgórzu Lecha.
Powstanie tej gotyckiej budowli w obecnym kształcie datuje się na przełom XIV i XV w.
Wcześniej istniały na tym miejscu dwie świątynie. Pierwsza z nich powstała w latach 970-977 a po zniszczeniach odbudowana została w stylu romańskim. W tej świątyni odbywały się uroczystości związane z umieszczeniem w katedrze relikwi św. Wojciecha.
Następnie po pożarze w 1613 r. Jej wnętrze zostało przebudowane w stylu barokowym.
Od dawien dawna katedra jest miejscem kultu świętego Wojciecha, pielgrzymowali tu m.in. Otton III, Bolesław Chrobry, Władysław Jagiełło, Jan Olbracht, Zygmunt III Waza.
Wartym zauważenia zabytkiem świątyni są brązowe Drzwi Gnieźnieńskie pochodzące z XII w., przedstawiające żywot św. Wojciecha.
Kolejnym zabytkiem jest srebrna trumna z relikwiami świętego Wojciecha (dzieło Piotra van der Rennena z Gdańska) płyty nagrobne św. Wojciecha (Hansa Brandta z Gdańska) i biskupa Zbigniewa Oleśnickiego (autorstwa Wita Stwosza). Zobaczyć tu można też : malowidła ścienne, fragmenty polichromii gotyckiej, piętnastowieczny krucyfiks, najstarszy w Polsce napis nagrobkowy z ok. 1006 r. oraz inne przedmioty kryjące w sobie historię tego miejsca.
