Kontynentalny Puchar FIS w skokach narciarskich

Program Organizatora:
Sobota 02.02.2008
godz. 16.00 - seria próbna
godz. 17.15 - konkurs skoków Puchar Kontynentalny HS-134
Niedziela 03.02.2008
godz. 10.30 - seria próbna
godz. 11.30 - konkurs skoków Puchar Kontynentalny HS-134


Puchar Kontynentalny (dawniej Puchar Europy lub Puchar Interkontynentalny) to zawody, w których występuje całe zaplecze światowych skoków. Dla wszystkich skoczków Puchar Kontynentalny, to konieczny przystanek na drodze do Pucharu Świata. Każdy startujący w PŚ musi mieć na swoim koncie przynajmniej jeden punkt COC.


COC jest miejscem dorastania młodych talentów i przystanią dojrzałych skoczków, których forma nie pozwala na starty w PŚ. Od sezonu 2003/2004 znaczenie COC wzrosło. Miejsce w pierwszej piątce klasyfikacji COC po każdym periodzie daje przepustkę do kolejnego Pucharu Świata.


Kalendarz Pucharu Kontynentalnego podzielony jest na 2 części: letnią (1 period) i zimową (5 periodów). Sezon trwa zatem od lipca do marca. Obsada w wielu przypadkach to bardzo dobrzy zawodnicy, którzy wskutek ogromnej konkurencji nie mieszczą się w pierwszej kadrze. Dobry poziom zawodów uzyskuje się poprzez odpowiednie dobranie wysokości belki startowej. Czasami ustanawiany jest nawet rekord skoczni - tak właśnie było w Zakopanem, gdzie rekord Wielkiej Krokwi w 2002 roku pobił Austriak Stefan Kaiser. Na zawodach pojawiają się, w ramach treningu, zawodnicy pierwszych reprezentacji. Wg regulacji FIS w konkursie startują skoczkowie przynajmniej z ośmiu krajów. Wiele z tych zawodów to już lokalna tradycja, jak np. konkursy w Schönwaldzie, Neustadt, Velenju, żeby nie wspomnieć o tradycyjnym świątecznym konkursie, który zawsze 26 grudnia odbywa się w szwajcarskim St.Moritz.


Zakopane uchodzi za największy ośrodek sportów zimowych i nazywane jest "zimową" stolicą Polski. Tu powstał pierwszy polski klub narciarski istniejący do dziś SNPTT 1907. Regularnie organizowane są tu zawody Pucharu Świata i Pucharu Kontynentalnego, jak też najważniejsze zawody krajowe.


Kompleks skoczni narciarskich położony jest w bezpośrednim sąsiedztwie Tatrzańskiego Parku Narodowego oraz Ośrodka Przygotowań Olimpijskich w południowej części miasta.


Skocznia Wielka Krokiew im. Stanisława Marusarza, zbudowana w roku 1925 położona jest na stokach góry Krokiew, w chwili obecnej zgodnie z przepisami FIS , HS (hill size) skoczni wynosi 132 metry. Pierwszym rekordzistą Wielkiej Krokwi był Stanisław Gąsienica Sieczka, który skoczył na odległość 36 metrów. Pierwszym zawodnikiem, który w roku 1961 pokonał magiczną jak na owe czasy odległość 100 metrów był Rosjanin Nikolaj Szamow.


Wielka Krokiew jest najpiękniejszą na świecie i największą w Polsce naturalną skocznią narciarską.

Las chroni skocznię przed wiatrem.
Punkt K: 120 m
Odległość sędziowska: 134 m
Długość rozbiegu: 91 m
Wysokość progu: 3 m
Kąt nachylenia progu: 10,5 stopnia
Kąt nachylenia zeskoku: 35,5 stopnia
Oficjalnym rekordem skoczni jest 140 m uzyskane przez Svena Hannavalda podczas zawodów Pucharu Świata 18 stycznia 2003 roku.


^{źródło: www.eventim.pl}