O kościele...
Kościół św. Ducha znajduje się w centralnym punkcie Lublina – na Krakowskim Przedmieściu, tuż przy deptaku. Budynek znalazł się w zwartej zabudowie, sąsiaduje „przez ścianę” z innymi kamienicami.
Budowę kościoła ukończono w 1491 r. Pełnił wtedy funkcję przyszpitalnej kaplicy. Kościół św. Ducha był skromny, miał jedną nawę, reprezentował styl gotycki. Obecny wygląd to efekt wielu przebudów – najważniejsza miała miejsce w latach 1602-1608, gdy budynkowi nadano cechy renesansu lubelskiego. Dostawiono wtedy prezbiterium w kształcie półkola, kilka lat później dobudowano dwie kaplice. Ich fundatorami byli lubelski rajca Stanisław Licheński i Stefan Czarniecki.
Zwiedzając wnętrze kościoła warto zwrócić uwagę na sklepienie. Prezbiterium, nawa główna i boczna ozdobione są sztukateriami, które reprezentują styl renesansu lubelskiego.
Kościół św. Ducha wpisano do rejestru zabytków w 1967 r.
Cudowny obraz
W kościele znajduje się obraz Matki Bożej Dobrej Rady, na którym w 1642 r. pojawiły się krwawe łzy. Zobaczył je modlący się przed egzaminem uczeń Jakub Lenczowski. Zjawisko trwało cztery dni i rozsławiło obraz – przyczyniły się do tego również uzdrowienia i łaski, jakich doznawali wierni, którzy modlili się przed wizerunkiem Maryi. Wśród nich byli najwięksi ludzie ówczesnych czasów, m.in. Piotr Skarga, Stefan Czarniecki czy Królowa Marysieńka.
Pamiątkę cudownych wydarzeń stanowią dwa obrazy, które wiszą w prezbiterium. Pod jednym znajduje się następujący tekst:
A że prawdziwie obraz Matki Bożej płakał, na to stanęła pilna inquizitia, której wizerunek że tak było, a nie inaczej w tym 1673 jest odmalowany.
Msze święte:
- w niedziele (poza lipcem i sierpniem, kiedy nie ma Mszy św. o g. 7.30): 7.30, 9.00, 10.30, 12.00, 13.00 oraz 17.30, 19.30.
- w dni powszednie: 7.00, 12.00 i 17.00.
