Węgorzewo to jedno z bardziej klimatycznych mazurskich miasteczek, gdzie zazwyczaj żeglarze rozpoczynają podróż wodnym szlakiem Wielkich Jezior Mazurskich. Miasto leży nad jeziorem Mamry i właśnie ono stanowi największą turystyczną atrakcję okolicy.
Kameralny kurort Węgorzewo
Mimo że Węgorzewo położone jest w przepięknym miejscu nad jeziorem Mamry i rzeką Węgorapą, to nie jest tak gwarnym kurortem jak Mikołajki czy Giżycko, z którymi łączy się szlakiem żeglugowym.
Początki osady sięgają XIV wieku, kiedy osiedlili się tam Krzyżacy. W roku 1335 wznieśli pierwszą drewnianą warownię, nie przetrwała jednak ataku walecznych Litwinów pod dowództwem księcia Kiejstuta. Nauczeni doświadczeniem Krzyżacy w 1398 roku wznieśli kolejną budowlę – tym razem był to murowany zamek, który stanął na rzecznej wyspie. Właśnie wokół niego wyrosła targowa osada. Niestety nie zachowało się wiele z oryginalnej zabudowy, gdyż dawne Węgorzewo było wiele razy niszczone podczas wojen. Nie ominęła go również epidemia dżumy, która na początku XVIII wieku zdziesiątkowała mieszkańców.
Rozwój miasteczka przypada na XIX wiek, gdy pomiędzy jeziorami przekopano kanały i rozpoczęły się rejsy statków parowych. Masowi turyści dotarli do Węgorzewa koleją, którą uruchomiono na przełomie XIX i XX wieku. Modne były rejsy po Mamrach oraz bojery – odbywały się tam nawet mistrzostwa Niemiec w tym sporcie!
Kolejną klęską w dziejach Węgorzewa było nadejście wojsk Armii Czerwonej, która zniszczyła zamek (odrestaurowano go dopiero w latach 80. XX wieku) i stare zabudowania. Jedyną pamiątką po przedwojennym kurorcie są kamieniczki znajdujące się przy placu Wolności i ulicy Zamkowej. Znajduje się tam również późnogotycki kościół św. św. Piotra i Pawła.
„Duży” kościół w Węgorzewie
Jest to popularne określenie wśród mieszkańców miasta, którzy w ten sposób odróżniają kościół św. św. Piotra i Pawła od kościoła pw. Dobrego Pasterza.
Pomysł wybudowania kościoła w Węgorzewie powstał już w drugiej połowie XV wieku, jednak doczekał się realizacji dopiero w 1528 roku. Nowa świątynia była drewniana, korzystali z niej wierni wyznania ewangelickiego – tak zresztą zostało aż do końca drugiej wojny światowej. Szybko zaczęto jednak budować murowany kościół, co sfinansowali Johannes Friedrich zu Dohna i jego następca Andreas von Kreytzen.
Nowy kościół oddano do użytku na początku XVII wieku, jego wieża jest jednak sto lat późniejsza i pochodzi z 1729 roku. Kościół św. św. Piotra i Pawła to przykład architektury późnego gotyku, a jego wnętrze wiele elementów oryginalnego wyposażenia. Na uwagę zasługują również jedyne na Mazurach gotyckie sklepienia gwiaździste i promieniowe. Do najcenniejszych zabytków sztuki sakralnej należy bogato zdobiony rzeźbami barokowy ołtarz główny, XVII-wieczna ambona, konfesjonały i stalle.
W węgorzewskim kościele znajdują się najstarsze na Mazurach organy. Zostały skonstruowane w 1647 roku i mimo przeprowadzenia renowacji zachowały oryginalne barokowe brzmienie.
Na co warto zwrócić uwagę w kościele:
● elementy wystroju, czyli bogato zdobiony barokowy ołtarz, manierystyczna ambona a także dwa konfesjonały oraz stalle,
● gotyckie gwiaździste i sieciowe sklepienia,
● herby fundatorów kościoła, które zostały umieszczone w portalu wieży (trudno dostrzec to z daleka, ale na chorągiewce umieszczonej na dachu, znajdują się inicjały króla Prus Fryderyka Wielkiego),
● trzy płyty nagrobne z XVII i XVIII wieku, które zostały wmurowane na wewnętrznych bocznych ścianach kościoła,
● barokowe organy, które uważane są za najstarsze na Mazurach; można je usłyszeć podczas mszy św. oraz okazjonalnych koncertów kameralnych.
