Muzeum Historii Fotografii w Krakowie jest jedynym muzeum w Polsce, gdzie fotografia i sztuka jej wytwarzania stały się wyłącznym przedmiotem badań. W zbiorach oprócz fotografii: dagerotypii, ambrotypii, ferrotypii, albuminowych, autochromów, na kliszach szklanych i błonach celuloidowych, znajduje się bogaty zbiór aparatów i wyposażenia pracowni fotograficznych.
Istotną część gromadzonych fotografii stanowi dokumentacja wydarzeń historycznych i historii kultury. Najcenniejsze to fotografie stereoskopowe upamiętniające oblężenie Paryża w 1871 roku, wydarzenia wojny obronnej w Polsce we wrześniu 1939 roku oraz wizerunki miast włoskich i kolorowane albuminy przedstawiające krajobrazy Japonii. W posiadaniu Muzeum znajduje się zbiór pierwszych barwnych przeźroczy – autochromów z lat 1908 – 1912 – wykonanych przez Tadeusza Rzącę.
Licznie reprezentowana jest fotografia krakowska: atelierowa, reportażowa oraz etnograficzna z najwybitniejszych zakładów działających już od połowy XIX stulecia. Szczególną rolę pełni, stale uzupełniany, bogaty zbiór zdjęć będących dokumentacją ikonograficzną Krakowa.
Na uwagę zasługują prace Jana Bułhaka, fotografa, teoretyka i animatora środowisk fotograficznych dwudziestolecia międzywojennego, nestora polskiej fotografii artystycznej, twórcę programu „fotografii ojczystej”, będącej jedną z form poszukiwania stylu narodowego po odzyskaniu przez Polskę niepodległości.
W działalności Muzeum ważnym elementem jest zainteresowanie dla obszaru fotografii artystycznej, którego efektem są przede wszystkim wystawy zarówno uznanych już artystów zagranicznych, jak i najwybitniejszych twórców krajowych. Jednocześnie, w wyniku systematycznego pozyskiwania szczególnie interesujących prac tworzona jest kolekcja współczesnej fotografii artystycznej prezentująca istotne tendencje i dorobek znaczących autorów z kraju i zagranicy. Wśród nich prace między innymi: E. Lessinga – fotografika współpracującego z agencjami Associated Press i Magnum Photos; oraz W. Crumpa i J. Ferguson działających w nurcie fotografii otworkowej. W muzealnej kolekcji znajdują się prace licznych artystów polskich, reprezentujących różnorodne kierunki i style. Fortunata Obrąpalska jest przedstawicielką zarówno awangardy lat 40., jak i cenionego w latach 50. realizmu. Wśród prac Edwarda Hartwiga są klasyczne pejzaże oraz interesujące eksperymenty formalne. Z kolei dla twórczości Jerzego Lewczyńskiego szczególnie reprezentatywne są pełne metaforycznych znaczeń prace-zestawy złożone z kilku zdjęć, a także działania podejmowane przez niego w ramach tzw. „Archeologii fotografii”. Andrzej Różycki jest twórcą w wyjątkowy sposób nadającym fotograficznym obrazom głęboko humanistyczne i symboliczne znaczenie odnoszące się do rozmaitych obszarów ludzkiej egzystencji. Obok klasyków fotografii Muzeum promuje młodych, uzdolnionych artystów, również o ich prace wzbogacając swoje zbiory.
Kolejnym obszarem zainteresowań jest technika i technologia fotografii. W zbiorach znajdują się aparaty podróżne i atelierowe: kilkumetrowy firmy Hunter z Londynu, wyprodukowany na przełomie XIX i XX wieku, modele firm Voigtlaender & Sohn, Nagel, Century Co., R.A. Goldman, Carl Paul Goerz, a także sprzęt fotograficzny stosowany w ciemniach fotograficznych w ciągu ostatnich 150 lat. Odrębną część zbiorów stanowią aparaty fotograficzne na błony zwojowe lub cięte począwszy od lat 80-tych XIX wieku, aż do lat współczesnych. Na wyróżnienie zasługuje kolekcja polskich aparatów fotograficznych obejmująca prototypy aparatów Start, Druh i Zefir. Muzeum posiada dawne rzutniki do przeźroczy – „latarnie magiczne”, powiększalniki i projektory filmowe firm ICA, Pathe, Zeiss Ikon, Eumig, Leitz.
Z wystaw czasowych, które muzeum prezentowało od 1995 roku, szczególnie warto wymienić ekspozycje: „Jan Bułhak 1876–1955”, „W kręgu Fotoklubu Polskiego i Fotoklubu Wileńskiego”, „Krakowskie zakłady fotograficzne do 1914”, „Artysta czy rzemieślnik? Galicyjskie zakłady fotograficzne przełomu wieków XIX i XX”, „Edward Hartwig – retrospektywa”, „Polska – Rosja w XX wieku. Trudne sąsiedztwo”, „Zapamiętane... Fotografia z krakowskich atelier I połowy XX wieku”, „Papieski Kraków”, „Przełamywać bariery, budować mosty – wojna na fotografiach polskiego i niemieckiego żołnierza”, „U wód. Krynica”.
Wystawa stała „Z dziejów fotografii” sygnalizuje zagadnienia z historii polskiej sztuki fotograficznej. Prezentuje dorobek polskich fotografów – począwszy od rzemieślników z przełomu wieków XIX i XX aspirujących do miana artystów, aż do fotografików – przedstawicieli Fotoklubów: Wileńskiego i Polskiego działających w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Przedmiotem ekspozycji są zdjęcia – od portretu poprzez fotografię krajobrazową i etnograficzną, zdjęcia architektury, ilustracje prasowe aż do zdjęć reportażowych. Ekspozycja porusza zagadnienia związane z techniką i technologią, zdobnictwem i zastosowaniem fotografii, a nawet jej kolekcjonerstwem i przechowywaniem.
GODZINY ZWIEDZANIA - możliwość zwiedzania tylko z przewodnikiem w wyznaczonych poniżej godzinach*
poniedziałek-środa, sobota: godz. 11:00 oraz godz. 16:00
czwartek-piątek: godz. 16:30 i godz. 18:00
niedziela: oddział nieczynny
