Nad Prutem i Czeremoszem
"Tam szum Prutu, Czeremoszu..." tę piosenkę znają chyba wszyscy. Jak wygląda Huculszczyzna dzisiaj? Warto o tym przekonać się samemu, organizując wiosenną wycieczkę do nieodległej przecież krainy.
Dzikie góry i dziewicza przyroda przyciągały tu podróżników już w XVIII wieku. W okresie międzywojennym Huculszczyzna, obok Podhala i Zakopanego, była najchętniej odwiedzanym górskim regionem w Polsce. Przybysze podziwiali nie tylko piękno natury, ale także bogaty folklor Hucułów - górali Karpat Wschodnich. Warto wybrać się tu wiosną lub jesienią, gdy szlaki szlaki turystyczne pustoszeją i nie ma problemu ze znalezieniem miejsc noclegowych. Za to do woli możemy się rozkoszować pięknem gór, odkrywać pamiątki polskiej obecności na tych ziemiach i relaksować się w dobrze wyposażonych hotelach i sanatoriach.
W Jaremczy warto zobaczyć dawną zabudowę letniskową w stylu zakopiańskim, most kolejowy na Prucie i XVIII-wieczną cerkiew. Obok na huculskim jarmarku kupić można tradycyjne wyroby karpackich górali. Z Jaremczy prowadzi wiele wycieczek w góry. Na szczyt Makowica wiedzie łatwy szlak przez ponadstuletni las bukowy. W oddali lśni pasmo Czarnohory.
Sercem Huculszczyzny jest Werhowyna. Ta słynna miejscowość nad Czarnym Czeremoszem kryje wiele niespodzianek. Koniecznie trzeba odwiedzić prywatne Muzeum Huculskie Romana Kumłyka. Gospodarz jest też kierownikiem kapeli huculskiej. W pobliżu Jesieniu mieszka najsławniejszy współczesny na Huculszczyźnie molfar. Tutejsi molfarzy od stuleci trudnili się lkeczeniem, przepowiadaniem przyszłości, jasnowidztwem i odganianiem złych mocy. Z Werhowyną graniczy pięknie położona nad Czeremoszem Krzyworównia, zwana wsią muzeum. Najstarsze domostwo huculskie pochodzi z 1750 roku. Jesienią, w scenerii opadających kolorowych liści, możemy w skupieniu podziwiać piękne tego regionu.
Komentarze
