Szczecińscy muzycy przez długi czas nie mieli miejsca gdzie mogliby dzielić się swoją pasją. Początkowo próbowano dzielić siedzibę Filharmonii z Miejską Radą Narodową jednak nie było to rozwiązanie korzystne dla twórców. W 1953 roku utworzono Państwową Filharmonię w Szzczecinie głównie dzięki staraniom ówczesnego dyrektora Janusza Cegiełły. Początkowo jej siedzibą było lewe skrzydło gmachu zajmowanego przez władze miasta, jednak mimo tego rozpoczęła ona swoją prężną działalność. W tym czasie placówka uzyskała za patrona Mieczysława Karłowicza – wybitnego polskiego kompozytora.
W 1962 roku odbył się tu koncert Violetty Villas, będącej ówcześnie wielką gwiazdą estrady.
W XXI wieku podczas pobytu muzyków filharmonii na tournée w Hiszpanii, zainicjowano utworzenie Komitetu na rzecz Budowy Nowej Filharmonii.
Nową siedzibę filharmonii zbudowano na miejscu nieistniejącego już Domu Koncertowego (Konzerthaus) na kształt projektu przygotowanego przez studio Barozzi/Veiga z Barcelony.
Lodowa bryła budynku stała się znakiem rozpoznawczym miasta i zdobyła wiele prestiżowych nagród. Obiekt posiada około 12 000 metrów kwadratowych powierzchni i na czterech jego kondygnacjach znajduje się m.in.: sala symfoniczna, sala kameralna, sale prób, sklep muzyczny, kawiarnia, obszerne foyer oraz garderoby dla artystów, magazyn instrumentów i biura.
Sala symfoniczna (inaczej Sala Słoneczna) posiada miejsce dla 953 widzów. Specjalnie opracowana budowla obiektu stwarza doskonałe warunki akustyczne.
Sala kameralna może pomieścić 192 osób.
Budynek jest rozpoznawalny z daleka ze względu na jego monumentalność oraz kolorowe oświetlenie.
Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie jest znakiem rozpoznawczym miasta i przyciąga do siebie rzesze turystów.
Jedna z piękniejszych budowli, jakie widziałam w Polsce. Otrzymała zasłużoną nagrodę architektoniczną. Pobyt tam to uczta nie tylko dla ucha, ale też dla oka. Zachęcam do odwiedzenia!