"Otwieram i zamykam oczy" Fotografia Jerzego Lewczyńskiego
Wystawa stanowi retrospektywny przegląd twórczości Jerzego Lewczyńskiego, który z niezwykłą determinacją, graniczącą nierzadko wręcz z obsesją, odwołuje się w swoich fotograficznych działaniach do wrażliwości i pamięci własnej oraz do pamięci odbiorców, pozostając nieustannie pochylonym nad tajemnicą ludzkiego bytu.
W wędrówce przez niezmierzoną przestrzeń egzystencji człowieczej gromadzi Lewczyński fragmenty rzeczywistości, okruchy wspomnień, strzępy wzruszeń, zamykając je w swoich fotografiach niczym w drogocennych relikwiarzach. Dzięki temu powstaje twórczość jednocześnie czytelna i wieloznaczna, czerpiąca z anegdoty i odwołująca się do uniwersaliów, pełna metafor i zagadek, opowiadająca o ludzkim życiu bez zbędnych upiększeń i sentymentalizmu. Owa umiejętność uzyskiwania syntezy jest zresztą jedną z charakterystycznych cech artysty, zarazem lakonicznego i elokwentnego w swoim sposobie narracji, który posługując się oszczędną, czarno-białą fotografią wywołuje wciąż na nowo w umyśle zdumionego odbiorcy lawinę skojarzeń i odniesień. Staranność z jaką Lewczyński formułuje język osobistej, fotograficznej narracji zdaje się wyrażać pogląd, iż rolą artysty nie jest oczekiwanie na łut szczęścia czy fotograficzny przypadek, lecz nadawanie obrazom rzeczywistości własnych znaczeń. Czyż nie jest zdumiewającą łatwość, z jaką Lewczyński tworzy własny komentarz do nieodgadnionej tajemnicy, jaką jest historia ludzkiego życia, kończąca się największą z zagadek: śmiercią?
Kuratorzy wystawy: Marek Janczyk, Iwona Święch
Źródło: www.mhf.krakow.pl
Komentarze
