Pogórze Dynowskie i Sucha Góra
Pogórze Dynowskie leży w południowej Polsce. Jest to niezwykle atrakcyjny region, szczególnie dla tych turystów, którzy marzą o odpoczynku w ustronnym, ale i pięknym miejscu. Wspaniała roślinność, malownicza okolica a także wiele ciekawych miejsc, które warto odwiedzić. Polecamy!
Pogórze Dynowskie jest mezoregionem geograficznym położonym w południowej Polsce. Na zachodzie graniczy z Pogórzem Strzyżowskim (granicą jest Wisłok), na wschodzie z Pogórzem Przemyskim (granicą jest San na odcinku od Trepczy (koło Sanoka) po Przemyśl), na północy droga Rzeszów – Jarosław – Przemyśl, a na południu Doły Jasielsko-Sanockie.
Najwyższymi szczytami Pogórza Dynowskiego są: Sucha Góra (591 m n.p.m.), Królewska Góra (554 m), Grabówka (531 m) i Kiczora (516 m). Natomiast typowymi zespołami roślinnymi na Pogórzu są grądy, w dolinach rzecznych lasy łęgowe, a w wyższych partiach buczyna karpacka, lasy jodłowo-bukowe, lasy sosnowe.
W 1993 roku powstał na tym terenie Czarnorzecko-Strzyżowski Park Krajobrazowy, chroniący najcenniejsze obszary Pogórza Dynowskiego i Strzyżowskiego. Park wchodzi w skład Zespołu Karpackich Parków Krajobrazowych i zajmuje powierzchnię 256,54 km². Jego otulina zajmuje 340,74 km², a w jej skład wchodzi Czarnorzecki Obszar Chronionego Krajobrazu.
W parku występują wychodnie piaskowców, które proces erozji uformował w ostańce. Kilkanaście spośród nich ma status pomnika przyrody. Na terenie parku znajdują się również liczne potoki. Przepływają tędy z licznymi odcinkami przełomowymi rzeki Stobnica i Wisłok. Niemal połowę powierzchni parku zajmują użytki rolne. Drugą połowę lasy o charakterze naturalnym, z przewagą jodły, buka i sosny. Rzadziej występują dąb szypułkowy, modrzew europejski oraz grab.
Na Pogórzu istnieje również wiele rezerwatów przyrody, w tym m.in. rezerwat przyrody nieożywionej Prządki. Położony jest on między miejscowościami Korczyna i Czarnorzeki w gminie Korczyna, tuż przy drodze Krosno–Rzeszów.
Rezerwat obejmuje grupę ostańców skalnych, o wysokości do ponad 20 m, zbudowanych z gruboziarnistego piaskowca ciężkowickiego, który pod wpływem erozji przybrał oryginalne kształty. Poszczególne skały posiadają własne nazwy, m.in.: Prządka-Matka, Prządka-Baba, Herszt, Madej. Nazwa rezerwatu pochodzi od legendy głoszącej, że skały są dziewczętami zamienionymi w kamień, ukaranymi za przędzenie lnu w święto. Najwyżej położony punkt tego rezerwatu znajduje się na wysokości 520 m n.p.m.
Prządki mają status rezerwatu od 1957 roku i są jedynym rezerwatem skalnym w południowo-wschodniej Polsce. W 2009 roku rezerwat Prządki został nazwany na cześć prof. Henryka Świdzińskiego – geologa, specjalisty geologii regionalnej Karpat oraz geologii złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, autora dwóch prac dotyczących Prządek w okresie międzywojennym.
Przez teren rezerwatu nie przebiegają niestety żadne szlaki dla ruchu pieszego, tak więc przebywanie w granicach rezerwatu jest naruszeniem przepisów, które zabraniają poruszania się poza wyznaczonymi szlakami. Jednak w sąsiedztwie północnej granicy rezerwatu biegnie czarny szlak wyznaczony przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze w Krośnie.
W pobliżu rezerwatu znajdują się także ruiny XV-wiecznego zamku Kamieniec w Odrzykoniu.
Sama Sucha Góra (585 m n.p.m.) natomiast jest wzniesieniem na Pogórzu Dynowskim, położonym na północ od Krosna. Na szczycie znajduje się wieża radiowo-telewizyjna RTCN Sucha Góra. W masywie Suchej Góry znajduje się też m.in. stara sztolnia, obecnie zamknięta metalową kratą i będąca miejscem zimowania nietoperzy.
Poszukaj noclegu w okolicy
Najwyższymi szczytami Pogórza Dynowskiego są: Sucha Góra (591 m n.p.m.), Królewska Góra (554 m), Grabówka (531 m) i Kiczora (516 m). Natomiast typowymi zespołami roślinnymi na Pogórzu są grądy, w dolinach rzecznych lasy łęgowe, a w wyższych partiach buczyna karpacka, lasy jodłowo-bukowe, lasy sosnowe.
W 1993 roku powstał na tym terenie Czarnorzecko-Strzyżowski Park Krajobrazowy, chroniący najcenniejsze obszary Pogórza Dynowskiego i Strzyżowskiego. Park wchodzi w skład Zespołu Karpackich Parków Krajobrazowych i zajmuje powierzchnię 256,54 km². Jego otulina zajmuje 340,74 km², a w jej skład wchodzi Czarnorzecki Obszar Chronionego Krajobrazu.
W parku występują wychodnie piaskowców, które proces erozji uformował w ostańce. Kilkanaście spośród nich ma status pomnika przyrody. Na terenie parku znajdują się również liczne potoki. Przepływają tędy z licznymi odcinkami przełomowymi rzeki Stobnica i Wisłok. Niemal połowę powierzchni parku zajmują użytki rolne. Drugą połowę lasy o charakterze naturalnym, z przewagą jodły, buka i sosny. Rzadziej występują dąb szypułkowy, modrzew europejski oraz grab.
Rośnie tu 40 gatunków chronionych roślin górskich, między innymi: śnieżyca wiosenna, śnieżyczka przebiśnieg, skrzyp olbrzymi oraz pokrzyk wilcza jagoda. Na terenie parku występuje także wiele chronionych gatunków zwierząt: puchacze, orliki krzykliwe, rysie, wydry i wilki.
Na Pogórzu istnieje również wiele rezerwatów przyrody, w tym m.in. rezerwat przyrody nieożywionej Prządki. Położony jest on między miejscowościami Korczyna i Czarnorzeki w gminie Korczyna, tuż przy drodze Krosno–Rzeszów.
Rezerwat obejmuje grupę ostańców skalnych, o wysokości do ponad 20 m, zbudowanych z gruboziarnistego piaskowca ciężkowickiego, który pod wpływem erozji przybrał oryginalne kształty. Poszczególne skały posiadają własne nazwy, m.in.: Prządka-Matka, Prządka-Baba, Herszt, Madej. Nazwa rezerwatu pochodzi od legendy głoszącej, że skały są dziewczętami zamienionymi w kamień, ukaranymi za przędzenie lnu w święto. Najwyżej położony punkt tego rezerwatu znajduje się na wysokości 520 m n.p.m.
Prządki mają status rezerwatu od 1957 roku i są jedynym rezerwatem skalnym w południowo-wschodniej Polsce. W 2009 roku rezerwat Prządki został nazwany na cześć prof. Henryka Świdzińskiego – geologa, specjalisty geologii regionalnej Karpat oraz geologii złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, autora dwóch prac dotyczących Prządek w okresie międzywojennym.
Przez teren rezerwatu nie przebiegają niestety żadne szlaki dla ruchu pieszego, tak więc przebywanie w granicach rezerwatu jest naruszeniem przepisów, które zabraniają poruszania się poza wyznaczonymi szlakami. Jednak w sąsiedztwie północnej granicy rezerwatu biegnie czarny szlak wyznaczony przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze w Krośnie.
W pobliżu rezerwatu znajdują się także ruiny XV-wiecznego zamku Kamieniec w Odrzykoniu.
Sama Sucha Góra (585 m n.p.m.) natomiast jest wzniesieniem na Pogórzu Dynowskim, położonym na północ od Krosna. Na szczycie znajduje się wieża radiowo-telewizyjna RTCN Sucha Góra. W masywie Suchej Góry znajduje się też m.in. stara sztolnia, obecnie zamknięta metalową kratą i będąca miejscem zimowania nietoperzy.
Poszukaj noclegu w okolicy
Agnieszka Skrzyńska - Michalczewska
Komentarze
