Powrót sokoła wędrownego

Dawniej sokół wędrowny był ptakiem popularnym w Polsce, jak i w całej Europie, jednak w latach 50. i 60. XX wieku zaczął wymierać z powodu skażenia środowiska. W Polsce sokół wędrowny objęty został ochroną gatunkową ścisłą.

Nam najczęściej ten ptak kojarzy się z kostiumowymi filmami rozgrywającymi się w czasach średniowiecza. To bardzo dobre skojarzenie. w średniowieczu sokoły były przystosowywane do polowań na ptaki, np. kuropatwy czy cietrzewie. Sokoły osiągają w locie bardzo dużą prędkość, dzięki czemu są w stanie strącić większego od siebie ptaka. W locie pikowym sokół wędrowny potrafi rozwinąć prędkość przekraczającą 320 km/h, co czyni go najszybciej poruszającym się organizmem na Ziemi.

Trwa odtwarzanie populacji tego pięknego ptaka w naszym regionie. W zeszłym roku udało się sprowadzić z Niemiec na Warmię 17 sokołów, w tym roku sprowadzono 11 z Czech. Potomstwo sprowadzonych sokołów powinno pojawić się za 2-3 lata. Sam projekt ma trwać 8 lat. Przed umieszczeniem ptaków w gniazdach pobrano im krew i zaobrączkowano. Dzięki temu dowiemy się, jak i gdzie wędrują, ile mają lat, kiedy zostały wypuszczone, a w przypadku odnalezienia martwego ptaka co było przyczyną śmierci.

Poczytaj o innych akcjach związanych z przyrodą Warmii i Mazur:
Ryś wraca na Mazury
Operacja Szczepienie lisów już w maju
Ratujmy "mazurskie" żaby

Sokoły z zagranicy trafią do Lasu Warmińskiego. Jest to rezerwat przyrody, który powstał by chronić lasy liściaste, bory mieszane, lasy jesionowe i olchowe, bory wilgotne i bagienne, a także odcinek rzeki Łyna oraz 4 jeziora: Ustrych, Galik, Jełguń, Oczko.

W "Lesie Warmińskim" znajduje się bogata roślinność, liczne starodrzewy, wśród których przeważa sosna. Najstarsze drzewostany sosnowe mają ponad 200 lat. Są także dęby ponad 350-letnie. Wiele drzew jest pomnikami przyrody. Są także i zwierzęta: wydra, łasica, borsuk, nietoperz, jeleń, bieli, rybołów, kania czarna, orlik krzykliwy, bocian czarny... I może niedługo pojawia się na stałe także populacja sokoła wędrownego.

Młode sokoły, które trafią do Lasu Warmińskiego, mają być dokarmiane za pomocą specjalnej windy, tak aby jedzenie nie kojarzyło im się z człowiekiem i mogły z czasem same polować. Akcja umieszczenia drapieżników w sztucznych gniazdach nazywane jest „wdrukowaniem na miejsce urodzenia”. Dzięki temu mechanizmowi sokoły po osiągnięciu dojrzałości, czyli w wieku około 2-3 lat, zakładają gniazda w środowisku zbliżonym do tego, gdzie po raz pierwszy zaczęły samodzielnie żyć. Sokoły zostaną w Lesie Warmińskim do późnej jesieni, potem odlecą i miejsmy nadzieję, że wrócą na początku wiosny, by z czasem założyć tu własne gniazda.