Ryszard Stryjec - Grafika i rysunek z kolekcji Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie
Prezentacja zorganizowana z okazji 75-lecia urodzin i w 10 rocznicę śmierci Artysty składa się ponad 200 grafik i rysunków, znajdujących się w zbiorach Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie (wcześniej w kolekcji A. Żabczyńskiego). Wystawie towarzyszy obszerny album zawierający reprodukcje całej kolekcji PGS.
Wystawa czynna do 2 września od wtorku do niedzieli w godz. 11.00 – 19.00.
Ryszard Stryjec urodził się 30 kwietnia 1932 roku na Wileńszczyźnie w Lipniszkach koło Lidy. Po tułaczce wojennej, w ramach akcji repatriacyjnej, która odbywała się w latach 1945-46 rodzina Stryjców trafiła do Polski, do małego miasteczka pod Zieloną Górą. R. Stryjec przyjechał na studia do PWSSP w Gdańsku. Od tego czasu jego twórczość i życie nierozerwalnie połączyły się z Gdańskiem. Studiował malarstwo u Krystyny Łady-Studnickiej i Stanisława Teisseyre’a oraz grafikę w pracowni Zygmunta Karolaka, dyplom uzyskał w roku 1958. Uprawiał ceramikę (przez kilka lat związany był z grupą „Kadyny) i malarstwo, jednakże to w grafice i rysunku najpełniej ujawnił się talent i szczególne mistrzostwo warsztatowe Ryszarda Stryjca. Zmarł 5 czerwca 1997 roku.
W pracach Stryjca odnaleźć można zarówno odzwierciedlenie świata realnego, jak i motywy symboliczne, alegoryczne, mitologiczne i fantastyczne. Wątki te splatają się w przesłanie na tematy zarówno współczesne, jak i uniwersalne, wnikliwie i nostalgicznie opisują ludzką kondycję. Rysunki i grafiki Artysty zdradzają perfekcyjne opanowanie warsztatu i nawet na etapie szkicu zachwycają doskonałością formy. Charakterystyczne dla nazywanego przez niektórych „gdańskim Dürerem”, rodzaje przedstawień związane są często z ikonografią biblijną. Artysta porusza się wokół motywów zaczerpniętych ze Starego i Nowego Testamentu, z Księgi Rodzaju i z Apokalipsy, zajmują go sceny z życia Chrystusa, postaci aniołów i świętych. Poświęca też wiele uwagi ulubionym postaciom kobiecym, które wcielając się w role świętych, towarzyszących Mistrzom Małgorzat, harpii i syren, mówią wiele o złożonej naturze kobiety. Do ulubionych zaliczyć można również motywy jeźdźców, wyobrażenia tańca śmierci i powiązane z nim niekiedy motywy szachów. Zachowując oryginalny, niepowtarzalny sposób obrazowania, Artysta nawiązuje do sztuki epok minionych, czerpie z kultury śródziemnomorskiej oraz ze szczególnie bliskiego mu, przesyconego wpływami gotyku, północnego renesansu. Tworzone przez niego prace, w całej złożoności swojej symboliki, rozgrywają się często na tle charakterystycznych elementów architektury starego Gdańska.
źródło: www.pgs.pl
Komentarze
