Sanktuarium M. B. Swarzewskiej Królowej Polskiego Morza

Początki sanktuarium w Swarzewie związane są z legendą, według której załoga tonącego podczas sztormu żaglowca modliła się o ratunek przed figurką Matki Bożej z Dzieciątkiem. Ich prośby zostały wysłuchane – dotarli cało na ląd i wydobyli z morskich otchłani cudowną rzeźbę. Ustawili ją późnej w pobliżu wiejskiej studzienki, gdzie zobaczyli ją mieszkańcy Swarzewa.

Figurka stała pod studnio do połowy XV wieku – w tym czasie kaszubscy rybacy postanowili przenieść ją do kościoła w Helu. Swarzewo bowiem nie miało własnej świątyni. Pierwszy kościół we wsi powstał w drugiej połowie XV wieku, a jego budowę ufundowali żeglarze. Rzeźba Matki Bożej pozostawała jednak w helskim kościele, aż do około 1580 roku, kiedy protestanci, którzy przejęli świątynię, pozbyli się jej. Pozostaje tajemnicą, w jaki sposób trafiła do Swarzewa.

Obecny kościół w Swarzewie został wybudowany w XIX wieku. Drewniany kościółek zastąpiono świątynią z muru pruskiego, a ten z kolei wyparła cegła licowa. Tuż obok stoi drewniana kapliczka, w której bije źródełko z wodą, mającą moc uzdrawiania. Czerpią z niej wodę kolejne pokolenia pielgrzymów.

Wnętrze kościoła ma neogotycki charakter z rzeźbami i bogatą polichromią, którą można uznać za swarzewską biblię pauperum.

Godziny odprawiania Mszy św.:
niedziele: 08:00, 09:30, 11:00 oraz 20:15 (latem)
dni powszednie: 07:00, 18.00, zimą 8:00, 17:00
święta: 08:00, 10:00, 18:00, zimą 17:00