Śnieżka

Z dawnych zapisek możemy dowiedzieć się, że pierwszego wejścia na Śnieżkę dokonał Czech z Benatek and Jizerou. Było to w roku 1465. Przecież to żaden wyczyn, skoro obecnie setki turystów „zdobywają” Śnieżkę, nie będąc wcale jakoś specjalnie do tego przygotowani. W czasach kiedy zdobywał ją Czech, wyprawa taka wymagała jednak długich przygotowań, nie było bowiem szlaków i trzeba było przedzierać się przez gęste bory oraz nieprzerwany ciąg kosodrzewiny.
Pierwsze badania naukowe przeprowadzono na Śnieżce w 1564-69, chcąc określić jej wysokość. Z ówczesnych pomiarów wynikało, że ma ona ponad 2000 m n.p.m., pomylono się więc prawie o 400 metrów.

Bardzo szybko Śnieżka stała się miejscem wędrówek – szczególnie chętnie trasę na szczyt i z powrotem pokonywali kuracjusze z okolicznych uzdrowisk.
Już w XVIII wieku szczyt Śnieżki stał się jednym z najliczniej odwiedzanych w Europie. Przyczyną tego było m.in. wybudowanie w 1681 roku kaplicy Św. Wawrzyńca przez Hrabiego Leopolda von Schaffgotscha. Do turystów dołączyli więc pielgrzymi, którzy kserowali na odbywające się w kaplicy nabożeństwa. Śnieżkę odwedzili w tym okresie między innymi, Goethe i jeden z późniejszych prezydentów USA - J.Q.Adams.

Nabożeństwa przestano odprawiać w 1812 roku i kaplica od tego czasu stała pusta. 12 lat poźniej, handlarz skór, Karol Siebenhaar postanowił wykorzystać ją jako przystań dla turystów. W okresach letnich, do 1840 roku, zapewniał on wędrowcom posiłek oraz schronienie. Kolejny gospodarz kaplicy-schroniska prowadził ten obiekt do 1847 roku. Jego następca w 1850 roku wybudował pierwsze, prawdziwe schronisko, które spłonęło w 1857 roku. Pięć lat później powstało kolejne, które prosperowało do 1967 roku. W budynku tym od 1872 mieściła się najwyżej położona w Prusach agencja pocztowa. Z tym miejscem związane jest pojawienie się pierwszej na świecie widokówki, wydanej w 1873 roku.

W 1880 na Śnieżce rozpoczęto pierwsze systematyczne obserwacje meteorologiczne. Aby je sprawnie kontynuować wybudowano w 1900 roku obserwatorium. Była to najdroższa inwestycja w ówczesnej Europie. Chociaż na Śnieżkę wychodzono od wieków to dopiero w 1905 roku powstała pierwsza droga na jej szczyt. Wybudowano ją dla uczczenia 25-lecia Towarzystwa Karkonoskiego. Podczas wojny na szczycie Niemcy mieli stację radiową lotnictwa. Po 1945 roku natomiast, Śnieżka stała się górą graniczną pomiędzy Polska a Czechosłowacją.
 
W 1949 roku powstał wyciąg krzesełkowy na szczyt Śnieżki po stronie czechosłowackiej. Obecnie jest to najstarszy działający wyciąg tego typu w Europie. Pojawił się również podobny projekt budowy wyciągu nad Łomniczką. Jednak nie został on nigdy zrealizowany.

W 1969 roku rozpoczęto projekt realizacji nowego obserwatorium. Jego autorzy W. Lipiński i W. Wawrzyniak opracowali koncepcję połączonych talerzy. W celu przygotowania prac, wcześniej konieczne było odbudowanie całej drogi dojazdowej oraz rozebranie schroniska z 1857 roku. Zakończenie prac datuje się na 1974 rok. Opuszczone, stare obserwatorium stało jeszcze przez 15 lat stopniowo niszczejąc. Pojawił się pomysł jego odbudowy w Karpaczu, jednak nie został on zrealizowany. W latach 80-tych zamknięto schronisko po czechosłowackiej stronie. Z uwagi na jego bardzo zły stan techniczny w 2004 roku zostało ono rozebrane.

Źródło: www.sniezka.karpacz.pl