Szlak pieszy dookoła jeziora Szeląg Mały

Jest to prawie 10 km szlak oznakowany w terenie kolorem żółtym. Zatacza pętlę - zaczyna się i kończy w Starych Jabłonkach. Jest to szlak głównie leśny. Proponujemy go dla miłośników fortyfikacji. Choć nie tylko. Spacer tym szlakiem będzie przyjemny dla każdego. W końcu prowadzi wyjątkowo pięknymi przyrodniczo terenami.

Mistrzowskie Stare Jabłonki

Szlak zaczyna się przy stacji kolejowej w Starych Jabłonkach.

Stare Jabłonki położone są nad jeziorem Szeląg Mały, w którym bierze swój początek Kanał Elbląski - słynna droga żeglowna z pochylniami. Wokół jeziora rozciągają się lasy. W latach 30. XX wieku sosny z tych lasów były bardzo cenione w niemieckim przemyśle lotniczym. Nazywano je "sosnami lotniczymi".

Niedaleko Starych Jabłonek, koło wsi Tabórz w gminie Łukta leży rezerwat "Sosny Taborskie". Na obszarze rezerwatu rosną sosny w wieku 200-250 lat. W przeszłości były znane na zachodzie Europy jako "sosny masztowe" używane na maszty okrętowe. W 1568 roku sama królowa duńska prosiła o możliwość zakupienia sosen taborskich na maszty dla swojej floty. Również i Francuzi interesowali się tymi drzewami. Naukowcy podróżujący za armią Napoleona pozyskali nasiona, aby we Francji wyhodować sosny taborskie i mieć z nich własne drewno masztowe. W 1900 r. na światowej wystawie w Paryżu, sośnie taborskiej prezentowanej pod nazwą „bois du Tabre”, nadano miano najlepszego sosnowego surowca świata.

W Starych Jabłonkach od 2004 roku rozgrywany jest Puchar Świata w Siatkówce Plażowej. Turniej ten to jeden z piętnastu kobiecych i czternastu męskich turniejów rozgrywanych co roku w najciekawszych zakątkach świata. Rok w rok Stare Jabłonki odwiedza ok. 100 tys. widzów. Impreza ta to nie tylko turniej, ale także scena na wodzie, telebimy, siatkówka plażowa dla najmłodszych...

Malutka osada i nieduże jeziorko

Ze stacji kolejowej w Starych Jabłonkach udacie się do lasu. Rozglądajcie się za sosnami lotniczymi i masztowymi. Na trasie naszego leśnego spaceru będzie tylko jedna wieś, a raczej osada o nazwie Buńki, w której za dawnych czasów znajdował się tartak napędzany kołem młyńskim. Buńki leżały dawniej przy głównej drodze i rozwijały się nienajgorzej. Dla podróżnych wybudowano nawet karczmę. Niestety z czasem usypano groble przez jezioro, dzięki której podróżni szybciej dostawali się z Ostródy do Olsztyna, jednak omijali Buńki, które z czasem stały się zapomnianą osadą.

Jeśli macie ochotę odpocznijcie nad jeziorkiem Głęboczek położonym w lesie za Buńkami.

Spacerkiem nad jeziorem i w okolicy bunkrów

Miniecie teraz zatokę Szeląga Małego. Czeka Was przyjemny spacer nad jeziorem. Gdy wyjdziecie na szosę zobaczycie dużą groblę dzielącą jezioro. Niedaleko szosy znajdują się schodki. Zejdźcie nimi, by zobaczyć zabytkowy ponad 130-letni tunel z kamienia i cegły długi na ponad 50 m. Niedaleko jest bunkier jest z II wojny światowej.

Pod koniec trasy miniecie drugi bunkier należący do Pozycji Olsztyneckiej. Wszystkich bunkrów rozlokowanych po lasach od Starych Jabłonek przez Olsztynek aż do Szczytna jest ponad sto! Należą one do fortyfikacji Prus Wschodnich. Powstały w I poł. XX wieku i stworzyły system obronny chroniący najdalej na wschód wysuniętą prowincję Niemiec. Wśród pozycji obronnych warto wymienić Trójkąt Lidzbarski i Giżycki Rejon Umocniony. A Pozycja Olsztynecka (Hohenstein Stellung) razem z Pozycją Szczycieńską (Ortelsburger Waldstellung) była jedną z najsilniej rozbudowanych pozycji polowych na wschodzie dawnych Niemiec. Miała pełnić rolę ofensywną. Tam koncentrowały się wojska przed uderzeniem na Polskę.

Pozycję Olsztynecką wytyczono łukiem na odcinku ok. 100 km wzdłuż jeziora Szeląg Wielki, Ostrowin, rzeki Drwęcy, j. Mielno, Waplewa, j. Omulew, j. Dłużek (gdzie łączyła się z Pozycją Szczycieńską), Pasymia do j. Kalwa.

Jednak temat bunkrów to już inna historia i propozycja na inny spacer.