Zaraz za bramą południową po wyjściu z Paku Zdrojowego mieści się Szpital Kardiologiczny oraz Uzdrowiskowy Szpital Kolejowy.
U zbiegu ulic Górskiego i 1 Maja w parku – ogrodzie znajduje się willa Uciecha. Wybudowana w latach 1903-1907, według projektu Stanisława Thielego, ówczesnego administratora Zakładu. Właścicielami willi kolejno byli Zofia ze Służewskich-Filipowicz, Wolscy, Berezowscy, Miłosie. Budynek jest murowany z cegły i kamienia, otynkowany. Od południowej i wschodniej strony posiada czterofilarowe portyki. Wiosną 1955 roku w willi Uciecha przebywała pierwszy prezydent PRL – Bolesława Bierut. Niektórzy po tej wizycie willę zaczęli nazywać- Bierutówka. Budynek obecnie stanowi własność Zakładu Leczniczego „Uzdrowisko Nałęczów” S.A.
Kolejno znajduje się dom Rekolekcyjno-Formacyjny Płomień prowadzony przez Siostry Służki Najświętszej Marii Panny Niepokalanej. Przybyły do Nałęczowa w 1922 roku. Budynek w 1998 roku poświęcił metropolita lubelski ks. Arcybiskup Józef Życiński. Znajduje się w nim kaplica pod wezwaniem Bożej Opaczności, z której korzystają mieszkańcy i kuracjusze. W kaplicy przechowywane są relikwie świętej Faustyny Kowalskiej oraz założyciela zgromadzenia błogosławionego ojca Honorata Koźmińskiego.
Po drugiej stronie ulicy znajduje się willa Gidia z 1927 roku. Willa projektu Franciszka Papieskiego i Bohdana Kelles-Krauze z Lublina. Niegdyś własność mecenasa Wacława Salkowskiego, teścia ministra Józefa Becka. W 1950 roku posesja przeszła na własność Funduszu Wczasów Pracowniczych. Kilka lat temu spadkobiercy Becka wystąpili o odzyskanie obu willi Gidii i Doktorskiej. W obu tych obiektach wiele lat funkcjonował pensjonat FWP „Lublinianka”. Od roku 2003 właścicielem willi jest doktor Stanisława Burzyński.
Przy ulicy Kościuszki znajduje się drewniana willa Słoneczna. Wybudowana w stylu szwajcarskim na planie krzyża greckiego w XX wieku przez Michała Górskiego. Projekt zakładał parter i piętro oraz kilku werand, zdobionych ornamentem roślinnym. Kolejno przechodziła na własność rodzin: Karolkiewiczów, Zarańskich, Bielskich, Lipców. Od roku 1977 willa stanowiła własność Regionalnego Związku Spółdzielni Inwalidów w Lublinie. W planach była budowa sanatorium dla niepełnosprawnych. Wywłaszczono kilka domów od rodzin, które następnie zburzono. Inwestycji nie udało się jednak realizować. Po kilku lata wyremontowano willę Słoneczna, gdzie mieściły się Warsztaty Terapii Zajęciowej dla osób niepełnosprawnych.
Po przeciwległej stronie ulicy na posesji należącej niegdyś do rodziny Kapuścińskich znajduje się Posterunek Policji. Tuz obok Sanatorium Fortunat, którego gruntowny remont zakończył się w 1997 roku. Obecnie znajduje się 121 miejsc noclegowych oraz nowoczesny obiekt Jesienna Rezydencja, własność Zakładu Leczniczego Uzdrowisko Nałęczów S.A.
Przy ulicy Ewy Szelburg-Zarembiny znajduje się wybudowana w 1931 roku willa Salve. Była to posiadłość państwa Wandy i Władysława Góreckich. Obecnie willa stanowi własność wnuczek państwa Góreckich. Budynek jest parterowy, drewniany, ma dwie werandy. Na poddaszu znajdują się pokoje pod wynajem dla turystów.
Przy ulicy Prusa 5 znajduje się willa Spokój. Wybudowana na początku XX wieku w stylu szwajcarskim. Pierwszymi właścicielami posesji była rodzina Michalaków. Następnie Franciszek Goleniewicz, który wille częściowo przebudował. Obecnie właścicielką willi jest Janina Piątkowa. Willa na nietypowy kształt. Bryła środkowa budynku jest parterowa i piętrowa, ma dwa balkony. Ściana wschodnia i zachodnia wysokością nie sięgają poza parter. Od strony północnej, południowej i zachodniej są trzy oszklone werandy. Na posesji znajdują się także dwa okazy żywotnika zachodniego.
Przy ulicy Prusa po lewej stronie stoi budynek Szkoły Podstawowej, w głębi willa Janina. Wybudowana w 1908 roku przez Janinę ze Śliwińskich Łoskiewicz. Następnie willę nabyła Teresa Dembińska, która wynajęła budynek pod Szkołę Powszechną. W 1927 roku willa jest własnością Szkoły Powszechnej, a następne Państwowej. Obecnie mieści się tam Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego. Na posesji znajduje się także popiersie patrona szkoły wykonane przez Stanisława Strzyżyńskiego.
Następnie ulica skręca w lewo, omijając wzgórze Jabłuszko. Na jego szczycie znajduje się kapliczka postawiona przez weterana Powstania Styczniowego, zesłańca na Sybir, Mateusza Korwina-Wójcickiego. Kapliczka stanowi dowód wdzięczności za szczęśliwy powrót do kraju.
Obok wzgórza za niewielkim wąwozem znajduje się budynek dawnej Szkoły Ziemianek. Budynek wybudowany w latach 1907-1912 przypomina swoim kształtem zamek. W latach 1912-1938 w jego murach mieściła się Żeńska Szkoła Gospodarcza pod zarządem Stowarzyszenia Zjednoczonych Ziemianek. Przewodniczącą była Maria Kleniewska, właścicielka Kluczkowic. Szkoła wraz z internatem przyjmowała około 40 dziewcząt na roczną naukę. Celem szkoły było przygotowanie dziewcząt do podnoszenia kultury na wsi. W roku 1938 posesje wraz z budynkiem zakupiła diecezja lubelska. Podczas okupacji w budynku mieszkały siostry zakonne Betanki. Po wojnie dom prowadzą Siostry Urszulanki Szare, które prowadzą w nim pensjonat. Siostry uczyły w domu religii. W wakacje w domu odbywały się kursy katechetyczne, ministranckie. W latach 1979-1982 trwa budowa drugiego domu. Budynek gospodarczy przerobiono na kaplicę. Stary dom poddano pod gruntowy remont. Obecnie w budynku znajduje się dom Rekolekcyjny Diecezji Lubelskiej.
Kolejno znajduje się dom Rekolekcyjno-Formacyjny Płomień prowadzony przez Siostry Służki Najświętszej Marii Panny Niepokalanej. Przybyły do Nałęczowa w 1922 roku. Budynek w 1998 roku poświęcił metropolita lubelski ks. Arcybiskup Józef Życiński. Znajduje się w nim kaplica pod wezwaniem Bożej Opaczności, z której korzystają mieszkańcy i kuracjusze. W kaplicy przechowywane są relikwie świętej Faustyny Kowalskiej oraz założyciela zgromadzenia błogosławionego ojca Honorata Koźmińskiego.
Po drugiej stronie ulicy znajduje się willa Gidia z 1927 roku. Willa projektu Franciszka Papieskiego i Bohdana Kelles-Krauze z Lublina. Niegdyś własność mecenasa Wacława Salkowskiego, teścia ministra Józefa Becka. W 1950 roku posesja przeszła na własność Funduszu Wczasów Pracowniczych. Kilka lat temu spadkobiercy Becka wystąpili o odzyskanie obu willi Gidii i Doktorskiej. W obu tych obiektach wiele lat funkcjonował pensjonat FWP „Lublinianka”. Od roku 2003 właścicielem willi jest doktor Stanisława Burzyński.
Przy ulicy Kościuszki znajduje się drewniana willa Słoneczna. Wybudowana w stylu szwajcarskim na planie krzyża greckiego w XX wieku przez Michała Górskiego. Projekt zakładał parter i piętro oraz kilku werand, zdobionych ornamentem roślinnym. Kolejno przechodziła na własność rodzin: Karolkiewiczów, Zarańskich, Bielskich, Lipców. Od roku 1977 willa stanowiła własność Regionalnego Związku Spółdzielni Inwalidów w Lublinie. W planach była budowa sanatorium dla niepełnosprawnych. Wywłaszczono kilka domów od rodzin, które następnie zburzono. Inwestycji nie udało się jednak realizować. Po kilku lata wyremontowano willę Słoneczna, gdzie mieściły się Warsztaty Terapii Zajęciowej dla osób niepełnosprawnych.
Po przeciwległej stronie ulicy na posesji należącej niegdyś do rodziny Kapuścińskich znajduje się Posterunek Policji. Tuz obok Sanatorium Fortunat, którego gruntowny remont zakończył się w 1997 roku. Obecnie znajduje się 121 miejsc noclegowych oraz nowoczesny obiekt Jesienna Rezydencja, własność Zakładu Leczniczego Uzdrowisko Nałęczów S.A.
Przy ulicy Ewy Szelburg-Zarembiny znajduje się wybudowana w 1931 roku willa Salve. Była to posiadłość państwa Wandy i Władysława Góreckich. Obecnie willa stanowi własność wnuczek państwa Góreckich. Budynek jest parterowy, drewniany, ma dwie werandy. Na poddaszu znajdują się pokoje pod wynajem dla turystów.
Przy ulicy Prusa 5 znajduje się willa Spokój. Wybudowana na początku XX wieku w stylu szwajcarskim. Pierwszymi właścicielami posesji była rodzina Michalaków. Następnie Franciszek Goleniewicz, który wille częściowo przebudował. Obecnie właścicielką willi jest Janina Piątkowa. Willa na nietypowy kształt. Bryła środkowa budynku jest parterowa i piętrowa, ma dwa balkony. Ściana wschodnia i zachodnia wysokością nie sięgają poza parter. Od strony północnej, południowej i zachodniej są trzy oszklone werandy. Na posesji znajdują się także dwa okazy żywotnika zachodniego.
Przy ulicy Prusa po lewej stronie stoi budynek Szkoły Podstawowej, w głębi willa Janina. Wybudowana w 1908 roku przez Janinę ze Śliwińskich Łoskiewicz. Następnie willę nabyła Teresa Dembińska, która wynajęła budynek pod Szkołę Powszechną. W 1927 roku willa jest własnością Szkoły Powszechnej, a następne Państwowej. Obecnie mieści się tam Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego. Na posesji znajduje się także popiersie patrona szkoły wykonane przez Stanisława Strzyżyńskiego.
Następnie ulica skręca w lewo, omijając wzgórze Jabłuszko. Na jego szczycie znajduje się kapliczka postawiona przez weterana Powstania Styczniowego, zesłańca na Sybir, Mateusza Korwina-Wójcickiego. Kapliczka stanowi dowód wdzięczności za szczęśliwy powrót do kraju.
Obok wzgórza za niewielkim wąwozem znajduje się budynek dawnej Szkoły Ziemianek. Budynek wybudowany w latach 1907-1912 przypomina swoim kształtem zamek. W latach 1912-1938 w jego murach mieściła się Żeńska Szkoła Gospodarcza pod zarządem Stowarzyszenia Zjednoczonych Ziemianek. Przewodniczącą była Maria Kleniewska, właścicielka Kluczkowic. Szkoła wraz z internatem przyjmowała około 40 dziewcząt na roczną naukę. Celem szkoły było przygotowanie dziewcząt do podnoszenia kultury na wsi. W roku 1938 posesje wraz z budynkiem zakupiła diecezja lubelska. Podczas okupacji w budynku mieszkały siostry zakonne Betanki. Po wojnie dom prowadzą Siostry Urszulanki Szare, które prowadzą w nim pensjonat. Siostry uczyły w domu religii. W wakacje w domu odbywały się kursy katechetyczne, ministranckie. W latach 1979-1982 trwa budowa drugiego domu. Budynek gospodarczy przerobiono na kaplicę. Stary dom poddano pod gruntowy remont. Obecnie w budynku znajduje się dom Rekolekcyjny Diecezji Lubelskiej.
