Polańczyk jest miejscowością uzdrowiskową, położoną w sercu Bieszczad na półwyspie Jeziora Solińskiego zwanego "Bieszczadzkim Morzem". Jego położenie jest jednym z atutów czyniących tę miejscowość atrakcyjną pod względem krajobrazowym oraz klimatycznym. Wody zalewu złagodziły ostre górskie powietrze, dzięki czemu powstał specyficzny mikroklimat. Warunki klimatyczne oraz czystość powietrza to główne atuty tego terenu.
Lecznictwo uzdrowiskowe rozpoczęto w 1977 roku, natomiast w 1999 roku Polańczyk uzyskał status uzdrowiska. Występują tu wody mineralne wodorowęglanowo-sodowe: jodkowe, borowe, co pozwala wykorzystać ich działanie w kuracji pitnej i kąpielach leczniczych.
Leczenie wspomagające przy:
- chronicznych nawrotowych schorzeniach wrzodowych żołądka i górnych odcinków jelit,
- cukrzycy,
- infekcji dróg moczowych z wyjątkiem E. coli
- zakłóceniach w przemianie materii,
- profilaktyce kamicy moczanowej, szczawianowej i stanach pooperacyjnych,
- inhalacjach w stanach zapalnych górnych dróg oddechowych.
Baza sanatoryjna:
Cała baza sanatoryjno – wypoczynkowa znajduje się na przepięknym półwyspie, wcinającym się głęboko w wody solińskiego akwenu, o dobrym nasłonecznieniu i przewietrzeniu.
W obiektach sanatoryjnych: "Dedal", "Ela", "Plon" i "Solinka", może się leczyć łącznie 900 osób. Ośrodki posiadają własne zakłady przyrodolecznicze i gabinety zabiegowe oraz są przystosowane dla osób niepełnosprawnych ruchowo.
Jednocześnie na terenie uzdrowiska istnieją ośrodki wypoczynkowe: "Jawor", "Szymon" i "Relavia".
Profile lecznicze:
- schorzenia narządu ruchu pochodzenia: reumatoidalnego, neurologicznego i ortopedyczno-urazowego,
- schorzenia górnych dróg oddechowych,
- nerwice,
- choroby układu wydzielania wewnętrznego i przemiany materii (cukrzyca).
Zabiegi:
- okłady borowinowe i parafinowe,
- kinezyterapia,
- hydroterapia,
- inhalacje,
- masaże podwodne,
- kąpiele mineralne – solankowe i siarczkowe,
- bicze szkockie
źródło: www.esolina.pl