Zamek w Szestnie

Jeden jedyny.

Zamek w Szestnie jest jedynym w powiecie mrągowskim. Do czasów obecnych pozostał po nim jedynie sterczący ku niebu murowany kikut oraz dolne partie obwodu.

Zamek był budowlą krzyżacką. Został wybudowany, aby chronić przed Litwinami ziemie rycerzy z czarnymi krzyżami na plecach. Jego lokalizację wybrano w tym, a nie innym terenie, ponieważ w jego sąsiedztwie znajdował się szereg innych twierdz obronnych rozlokowanych południkowo po zachodniej stronie Wielkich Jezior: Welawa, Alemburg, Gierdawy, Barciany, Kętrzyn i Ryn.

O historii słów kilka.

Zamek początkowo był drewniany. Jego hisotria jest burzliwa. W niedługim czasie po wybudowaniu został spalony przez Litwinów, następnie w 1367 r. odbudowany jako murowany, aby w 4 lata po tym znowu zostać zaatakowanym przez nieustępliwych Litwinów - wówczas zniszczyli jedynie przedzamcze. Od 1401 r. zamek stał się siedzibą prokuratora krzyżackiego i jego militarne wyzwania dobiegły końca. Zamek zmienił swoje znaczenie na gospodarcze. W 1454 r. został na krótko przejęty przez zwolenników Związku Pruskiego, który powstał jako konfederacja przeciwko Krzyżakom. Pod jego panowaniem pozostał jedynie rok, po czym wrócił w ręce Krzyżaków. W 1525 r. nastąpiła sekularyzacja Zakonu. Od tego czasu aż do roku 1751 zamek był siedzibą starostwa - podstawowej jednostki administracyjnej Prus Książęcych, powstałych po likwidacji państwa krzyżackiego. Po roku 1815 zamek rozebrano.

Na czym zamek zarabiał i kto w nim pracował.

Zamek był "gospodarstwem" samowystarczalnym. Przynależał do niego młyn wodny, browar. Folwark zamkowy przynosił dochody ze sprzedaży sera, masła, skór, ryb, zboża, słodu i chmielu. Imponujący jest spis pracowników zamku wykonany w 1451 roku; można w nim znaleźć m.in.: kapelana, pisarza, tłumacza z języków pruskiego i polskiego, mistrza rybackiego i trzech podległych mu rybaków, pokojowego, piwnicznego, dwóch służących prokuratora, kuchmistrza, trzech kucharzy i kuchcika, piekarza, nadzorcę pilnujący porządku, ucznia kościelny, łowczego, specjalistę do handlu płótnem, sprzedawcę, „marszałka końskiego” zarządzającego wozownią, około 20 parobków stajennych i „od pługa”...

Legenda o tunelu.

Gazeta Sensburger Zeitung (wydanie z drugiej połowy XIX w.) podaje, że podczas remontu drogi z Mrągowa do Kętrzyna, natrafiono w Szestnie na tunel pomiędzy zamkiem a kościołem. Według lokalnej legendymiało to być przejście pomiędzy kościołem a pobliskim przytułkiem, będącym jednocześnie lecznicą dla obłożnie chorych.